Bermadah puisi untuk menggambarkan kesenian sebuah kehebatan, namun bahasa tetap bahasa. Manakan mahunya menyampaikan pada yang tiada bahasa. Digali melalui rasa dari sanubari hati yang hidup. Jiwa ini sememangnya mengharapkan keindahan sebuah olahan bingkisan perasaan yang mewarnai seribu ketenangan. Lepaskanlah ia daripada syarahan dan pendebatan, lalu tenggelam ia dalam bayu rasa yang tiada bertepi. Sesaat bagaikan tiada penghujung, maka timbulllah ia ke permukaan dengan lambungan sorakan kegembiraan.
::::Apakan mahu dicarikan melainkan sebuah kesedaran? lupuskanlah yang memerangkap kamu pada teks-teks dan masuklah dalam kefahaman sebuah dimensi rohani yang halus::::
No comments:
Post a Comment